حساب کاربری
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه
مهمانی (قرآن)
از عناوین و موضوعات مطرح شده در
آیات قرآن
، «مهمانی» است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای مهمانی
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای مهمانی
مهمان، كسى است كه بر ديگرى وارد شود و از او با طعام و ديگر وسايل پذيرايى كنند
[۱]
لغتنامه، ج ۱۳، ص ۱۹۳۶۳، «مهمان» و ص ۱۹۳۶۶، «مهمانى».
[۲]
فرهنگ فارسى، ج ۵، ص ۴۴۷۴، «مهمانى».
و مهمانى به معناى مهمان كردن، دعوت و ضيافت است.
در اين عنوان آیاتی معرفی میشوند که در آنها از واژه «ضيف» و برخى آيات استفاده شده است.
۲ - عناوین مرتبط
آداب مهمانی (قرآن)
،
احترام مهمان (قرآن)
،
احکام مهمان (قرآن)
،
ادب مهمان (قرآن)
،
امتناع مهمان از غذا (قرآن)
،
اهانت به مهمان (قرآن)
،
پذیرایی از مهمان (قرآن)
،
تحیت مهمان (قرآن)
،
تعرض به مهمان (قرآن)
،
حمایت از مهمان (قرآن)
،
دعوت به مهمانی (قرآن)
،
دفاع از مهمان (قرآن)
،
رد مهمان (قرآن)
،
سؤال از مهمان (قرآن)
،
ظلم به مهمان (قرآن)
،
مهمانان ابراهیم (قرآن)
،
مهمانان زلیخا (قرآن)
،
مهمانان لوط (قرآن)
،
مهمان ناشناس (قرآن)
،
مهماننوازی ابراهیم (قرآن)
،
مهماننوازی ساره (قرآن)
،
مهماننوازی لوط (قرآن)
،
مهماننوازی یوسف (قرآن)
،
مهمانی محمد (قرآن)
،
مهمانی خدا (قرآن)
.
۳ - پانویس
۱.
↑
لغتنامه، ج ۱۳، ص ۱۹۳۶۳، «مهمان» و ص ۱۹۳۶۶، «مهمانى».
۲.
↑
فرهنگ فارسى، ج ۵، ص ۴۴۷۴، «مهمانى».
۴ - منبع
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۰، ص۲۹۰، برگرفته از مقاله «مهمانی»
ردههای این صفحه :
موضوعات قرآنی
|
مهمانی
آخرین نظرات